เม็ดฝนใสๆและกลิ่นไอดิน

         เมื่อครั้งยังเด็กเล็กนั้น กลิ่นกรุ่นของไอดินเวลาเม็ดฝนตกกระทบนั้นมีความหอม อากาศในบ้านพักตำรวจแสนเย็นสบาย มีแคร่ไม้หน้าไว้นอนเอนกาย เปียกชุ่มไปด้วยหยาดฝนที่สาดเข้ามาพวกเรารีบเร่งกางผ้าใบเพื่อป้องน้ำฝน จากนั้นรางน้ำผ่านดินแน่นๆก็เริ่มไหลเป็นทางบรรดาของเล่นพลาสติกสีสันสวยงาม ทั้งที่เป็นรถ เป็นเรือ หุ่นยนต์ถูกขนลงมาในร่องน้ำตื้นๆนั้น ไม่กลัวเป็นหัวดไม่ว่าจะมีเสียงก่นด่าจากใครก็ตาม มันเป็นช่วงเวลาและบรรยากาศที่ดี ช่วงสั้นๆ ที่เราจะได้สนุกไปกับสายฝนหลังจากฝนซาเม็ดลง เย็นย่ำพอดีเราเริ่มเช็ดแคร่จัดแจงเตรียมอาหารมื้อเย็นแสนอร่อย หมูทอดชิ้นหนา ไข่เจียวที่ธรรมดา แต่น้ำพริน้ำปลาขั้นเทพ พะโล้น้ำข้นที่เราต่างชาบูในรสชาติ เย็นวันไหนมีเขาทรายต่อย ข้าวมื้อนั้นจะเย็นกับข้าวจะชืด เราจะเก็บสำรับกันค่ำเลยทีเดียว นี้เป็นบรรยากาศเสี้ยวหนึ่งของบ้านพักตำรวจในจังหวัดตาก ยังคงคิดถึงเย็นวันเหล่านั้นที่ไม่อาจกลับมาอีก แต่ยังคงชัดเจนในความทรงจำที่ซื่อสัตย์ของผม