ไม่รู้สิ่งที่เกิดวันนี้กับเธอคนที่งดงามจะเป็นสิ่งใด เมื่อไม่มีความคาดหวังเธอจะหลอกใช้หรือไม่แต่เราเต็มใจกับสิ่งที่เป็นเบื้องหน้า กำลังจะทุบหม้อข้าวหม้อแกงเพื่อยึดเอาความเสี่ยงครั้งสำคัญ ชีวิตปัจจุบันขณะยังทบทวนให้เราสนใจลมหายใจเข้าออก ค่ำคืนวานเป็นสิ่งที่ซื่อตรงต่อความรู้สึกของเราสองคน เมื่อไม่มีความต้องการดังว่า ก็คงสภาพความสัมพันธ์ที่ห่วงหาแต่ไม่อาจนำพามาเป็นคู่ตุนาหงัน แค่วันนี้ได้พูดจาสายตาต้องกันคงเป็นสิ่งที่เราไม่คุ้นเคยแต่สุขกว่าคำนิยามใดในโลกนี้
เม็ดฝนพรำจำกลิ่นดวงสมร ใจอาวรนอนไม่หลับกระสับส่าย
ยังเห็นเรากางร่มอยู่มิวาย ต่างสอดส่ายสายตาเพ้อหากัน
แม้ฝนซาลาลับดับกลิ่นเจ้า เปรียบดังเงาจันทราวันฟ้าหม่น
เฝ้าโหยหาใบหน้ารสสุคนธ์ ใจพี่หล่นเพราะยังคิด "พิจิตรา"
